Goes Dronk

Het Loze Vissertje

 
 

Een herberg en later café-restaurant die van 1833 tot heden gevestigd is aan Sas 11 te Wilhelminadorp.

Geschiedenis

1833
Hendrikus de Groot

In 1833 is Hendrikus de Groot (zeeuwengezocht [1]) de eerste herbergier in het Loze Vissertje aan het Goesche Sas. Eerder was het pand wel al in gebruik als huiskamercafé, vanaf 1815 geëxploiteerd door Jan Donkers en later door zijn weduwe Johanna Donkers.

1897
Johannes Zandee

Omstreeks 1897 zit Johannes Zandee in (wat later heet) het Loze Vissertje en exploiteert hier eveneens een herberg.

1910
Izaak Taillie

In 1910 neemt Izaak Taillie de herberg van Johannes Zandee over en noemt deze Herberg Taillie.

1928
Familie Visser

Van 1928 tot 1948 wordt er melding gemaakt van de familie Visser, met als benaming van het pand Het Goesche Sas.

1948
Jacobus van Sabben

In 1948 neemt Jacobus van Sabben de zaak over en begint hier Café van Sabben.

1952
Familie Dekker

Omstreeks 1952 neemt de familie Dekker de zaak over en begint hier Café Dekker.

1965
Kees Louws, Tannie Louws en Wim van Gilst

Rond 1965 neemt Kees Louws de zaak over, niet lang daarna opgevolgd door dochter Tannie en schoonzoon Wim van Gilst-Louws.

2000
Hetty Busman, Nico Sprenkels en Mark Sprenkels

Rond 2000 komen Hetty Busman en Nico Sprenkels in het Loze Vissertje. Het is een echt familiebedrijf, want zoon Mark Sprenkels is de chef-kok.

2018
Anita Heerenthals

in 2018 neemt Anita Heerenthals de zaak over en hernoemt de zaak als de Zeeuwse Kornuit. Inmiddels is de zaak verkocht aan het tegenover gelegen Hansa Watersport, die een nieuwe exploitant zal zoeken en naar alle waarschijnlijkheid de oude naam van het café weer in ere herstelt.

2020
Liselot en Anne-Fleur den Engelsman

In 2020 openen de zussen Liselot en Anne-Fleur den Engelsman pop-up restaurant Het Loze Vissertje.

2020
Rik Dekker en Djesse de Bruijn

Nadat de zussen Den Engelsman de pop-up fase hebben beëindigd nemen de vrienden Rik Dekker en Djesse de Bruijn in het najaar van 2020 de exploitatie van Het Loze Vissertje over.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Het Loze Vissertje/fotos.


Verhalen

Bijzonderheden

  • Er doet zich in 1838 een eigenaardige kwestie voor met betrekking tot de herbergier en tapper in de herberg op het Sas, Hendricus de Groot. De Groot deelt het Stadsbestuur in maart 1838 mee dat hij in het jaar 1830 van de weduwe Dronkers haar keet of woning op het Sas heeft gekocht. Daarin is destijds door haar het tappers- en herbergierbedrijf uitgeoefend. Voor de overname heeft De Groot betaald de niet geringe koopprijs van ƒ 950 met het oogmerk om het bedrijf daar voort te zetten. Dit doet hij nog steeds, voornamelijk op de stellige belofte van de heer Van den Bosch van de Wilhelminapolder dat aan niemand zal worden vergund om daar te bouwen dan onder de voorwaarde dat het herbergiers- of tapperbedrijf of iets wat daarop betrekking heeft, niet zal mogen worden uitgeoefend. Hij heeft dit zo opgevat dat alleen hij met uitsluiting van alle anderen daartoe bevoegd zal zijn en daarmee begunstigd is. Hij heeft ook werkelijk tot en met begin 1834 het bedrijf daar geheel alleen en tot zijn genoegen met succes uitgeoefend. Nimmer heeft hij kunnen bemerken dat hem door iemand zijn bestaan werd misgund, veel minder dat getracht werd hem dit bedrijf geheel of ten dele te benemen. Echter ter gelegenheid van de oprichting van de stoombootvaart van Rotterdam op Goes schijnt een zekere Jan van Blitterswijk, ambtenaar bij het stedelijke bestuur van Goes, ‘een man die niet de minste last bezit en wiens jaarlijkse inkomen tenminste op 700 gulden mag worden begroot, door hebzucht gedreven, de lust te hebben bekropen hem in zijn bestaan te ondermijnen’.Daarom neemt hij de vrijheid zich te wenden tot het Stadsbestuur. Dit met het verzoek om, uit aanmerking van een en ander en vooral ook van de mindere lasten en het briljante bestaan van de sasmeester in vergelijking met de meerdere last die hij heeft, de aan de sasmeester verleende toestemming voor het uitoefenen van het tappersbedrijf in te trekken. En verder hem het gebruik van het stadsmagazijn voor de stalling van paarden en hoornvee tot berging van koopmansgoederen te beletten.

Bron: http://www.historievangoes.nl

  • Wim van Gilst schreef een protestlied tegen de sluiting van de Oosterschelde. Het lied 'Oosterschelde Zilt' werd op de plaat gezet en gezongen door Ko Polvliet. Bron: De Slag om de Oosterschelde' van Paul de Schipper

Adres

Sas 11 4475 NA Wilhelminadorp

Externe links

Bronnen